۱۱.۱۱.۸۸

اعجاز

گم‌گشته‌ای در من
خویشتنِ خویش می‌جوید.
و چه هزل کوک می‌زند؛
بریده‌هایِ مرا بر دوخته‌هایِ ناسازِ خویش.

سخن کوتاه کن سعیای دروغین‌ام!
عیسای آشوغِ من
حرامزاده‌ای بیش نبود.